ცეცხლს გაუკრთა უკვე ლურჯი ფერი,

დაიბინდა მშობლიური სივრცე.

მე დღეიდან სიყვარულზე ვმღერი

და სკანდალებს დავიწყებას მივცემ.

***

ადრე ვგავდი ხეს დალეწილ შტოთი,

ქალები და დროსტარება დამრჩა.

აღარ მინდა ლოთობა და შფოთი

და სიცოცხლის უთავბოლო ხარჯვა.

***

მინდა მხოლოდ გიცქეროდე ასე,

ჩავიძირო მაგ თვალების ტბაში,

რომ გამდგარმა წარსულისგან განზე

არასოდეს არ გამცვალო სხვაში.

***

მონარნარევ, მომცემელო შვების,

იქნებ შენი გული უკვე ჩახვდა –

ვით შეიპყრო სიყვარულმა შლეგი,

რა მორჩილი ხულიგანი გახდა.

***

სამუდამოდ უარს ვეტყვი ღვინოს

და ლექსებსაც არასოდეს დავწერ,

მხოლოდ გვედრი, კარგო, არ გეწყინოს,

რომ ვეფერო მაგ თმებსა და ღაწვებს.

***

უცხო გზებზე ერთად ვთელოთ მტვერი,

გადავლახოთ შორეული სივრცე…

მე დღეიდან სიყვარულზე ვმღერი

და სკანდალებს დავიწყებას მივცემ.