ღმერთმა ჭირი გვაშოროს და

შოთას ფრესკა არვინ შალოს,

ეი, ბიჭო, სამშობლოსთან

არაფერი შეგეშალოს!

***

სხვამ არ თოხნოს ჩემი ყანა,

არც ჩონგური ჩემი თალოს…

მე ისეთი მგლები მყვანან,

ალგეთს მტერმა ვერ დათვალოს.

***

ალავერდში ვანთებ სანთელს,

იმ გმირების წასვლას ვნანობ, -

არტანუჯთან ვხვდები ხანძთელს,

რომ ფეხები ცრემლით ვბანო!

***

ბერი – თეთრი ანაკუწი -

გვარიდებდა სისხლის კალოს…

ყველა დუშმანს, როგორც უწინ,

გზა თევდორემ გაუკვალოს!

***

ვინ აგაკრავს აწი ზეცას,

გორგასლანის დიდო ფარო?

აქ აბჯარი მთათასაც ეცვა,

აქ თამარი დედოფალობს!

***

ღმერთმა ჭირი გვაშოროს და

შოთას ფრასკა არვინ შალოს…

ეი, ბიჭო სამშობლოსთან

არაფერი შეგეშალოს!