თუ ჩემი ძმა ხარ,ერთიც მიმღერე

და დავუჩოქებ მიწას მუხლებით,

 - მაშ გამარჯვება,ტკბილო სიცოცხლე,

დავრჩებით ერთად ჩვენ განუყრელი.

***

ვინ მისცა ფერი მუხრანის ღვინოს,

ვინ მისცა ფერი არაგვის ველებს,

სანამდე უნდა,რომ მზედ ედინოს

გავარვარებულ ოქროს თაველებს!

***

სხვა რომ მოკვდება,მისთვის რა არი:

წავა,გაქრება,როგორც სიზმარი,

მე კი რა ვუყო ამ გოლიათ მთებს,

რომ ქონდრის კაცსაც დევად აგანთებს.

***

ნეტა,სადა აქვს ამ ზვარებს ბოლო,

ვინ დარგო ერთად ამდენი ვაზი,

სჯობს აღარ გქონდეს,სულაც სამშობლო,

ანდა არ იყოს ასე ლამაზი!

***

 - სხვა საქართველო მაინც სად არი, -

რომელი კუთხე,რომელ ქვეყნისა, -

ვის თუთხავს ასე ცეხლის ღადარი,

ქვეყნად სამოთხე სხვას ვის ეღირსა?

***

დავბადებულვარ,რომ ვიყო მონა,

და საქართველოს მედგას უღელი:

- მაშ,გამარჯვება ტკბილო სიცოცხლე,

დავრჩებით ერთად,ჩვენ განუყრელი!