შავჩოხიანო ვაჟკაცო,

ვინ დაგაჩნია იარა,

შენი სამშობლოს ველებზე,

მტერმა თუ ჩამოიარა.

***

მარაბდას ბრძოლის ყიჟინით,

ვინ ქროდა ქართან ზიარად,

სამშობლოსათვის

დაღვრილ სისხლს

ან მიწა ვით ეზიარა.

***

როგორ იცავდი ლეჩაქსა,

ქართველი დის და დედისა,

მამულს სიცოცხლეს სწირავდი,

ვაჟო,რჩეულო ბედისა.

***

როგორ ღებავდი წითლადა,

მტრის სისხლით ჩოხის კალთებსა,

ეგ სატევარი ბრძოლაში

ზე როდის აღიმართება.

***

ადექ,გვიამბე კრწანისზე

როგორ ებრძოდი მომხდურებს,

იქუხე ომახიანად,

რომ გულს სიმღერა მოსწყურდეს.

***

წმინდა გიორგი გფარავდეს,

შვილო ქართველი ერისა,

შავჩოხიანო ვაჟკაცო,

ქართულ ჯიშის და გენისა.