ნონა ჩუნთიშვილი – “გზააბნეული კაცობრიობა”
უკიდეგანო შექმნა სამყარო:
ხმელეთს შერია წყლები,
განალაგა და მოაწესრიგა,
უდაბნო,ზღვა და მთები.
თავ-თავის წესზე ჩასხა სულდგმულნი,
მერე-მაღალი ნებით,
კაცობრიობას გადააბარა
მოფერებით და ქებით.
აგერ,ამდენი საუკუნეა,
გზააბნეულნი ვრჩებით -
დედამიწაზე ვეძებთ უფლის გზებს,
ვკვდებით,ვცოცხლდებით,ვკვდებით!
ხან საოცარი ვაგეთ ტაძრები -
ავაღაღადეთ ქვები,
ხან უცნაური მექანიზმებით
დავსერეთ ცა და წყლები.
ბოლოს დაღლილნი,დამძიმებულნი
მარტო ვრჩებით და ვხვდებით,
რომ მხოლოდ დიდი სიყვარულია
მისკენ სავალი გზები!