ბრუნო პონტეკორვოს ნააზრევი…
“თუ ჭეშმარიტებაა,რომ “მატერია”,რომლისგანაც ჩვენ შევდგებით და ყოველი საგანი ჩვენს ირგვლივ არ არის მყარი და ურღვევი,რომ იგი,პირიქით,მერყევია და ფეთქებადი,მაშინ მყარი და ურღვევია მშვენიერება.ჩვენ მეცნიერებაში გვაინტერესებს რა (შედეგი) და არ გვაინტერესებს ვინ (პიროვნება) – ეს კი ჩემთვის მიუღებელია.იგი ერთგვარ პასიურობას უფრო გამოხატავს,რაღაცნაირი სოციალური და პიროვნული თავის მართლება უფროა,ვიდრე ამაყი თავმდაბლობა.ჩემთვის მიმზიდველია სამყაროს საიდუმლოებათა წვდომის დაუოკებელი ვნება,რომელიც არ გამორიცხავს პოეტურ ეგზალტაციას.მრავალ მეცნიერთა აზროვნების სტილი არ უარყოფს ინტუიციურ ხილვას.ამიტომ ჩემთვის მიმზიდველია ის ფილოსოფიური,ზნეობრივი,თუნდაც რელიგიური საფუძველი,რასაც ისინი ეყრდნობიან.” (ავტორი გენია.ჯი)