როცა დარეკავს ჟამი სუსხის და ფოთოლცვენის

როცა დაღლილნი ფერგადასულს ვფურცლავთ ბარათებს,

გავხედავთ წარსულს და უეცრად ბავშვობა ჩვენი

ჭაში ჩავარდნილ მთვარესავით შემოგვანათებს.

***

ჯერ არ წაშლილა სახსოვარი წამი არც ერთი,

მაგრამ იმ დღეთა მოგონებას ღრმად რომ ჩახედავ,

როგორც ვერცხლის ფულს,ხმარებაში უღვთოთ გაცვეთილს,

ძლივსღა ატყვია ანაბეჭდი ნაცნობ სახეთა.

***

ისიც გეყოფა,რაც სიმდიდრე შემოგრჩენია,

რაც არ დაკარგე,რაც სულ გახსოვს,ის ხომ შენია!