ხუტა ბერულავა – “…მე მამღერებს ცაზე ნისლი”
მე მამღერებს: ცაზე ნისლი
და მიწაზე – ნაკადული,
ბექობიდან შეძახილი
მთის უბეში დაკარგული;
***
მე მამღერებს: ჩემი კერა,
ჩემი გმირი წინაპარი,
ბუხრის პირას გაგონილი
ძველი ლექსი და ზღაპარი;
***
მე მამღერებს: მთვარის შუქი
და ვარსკვლავთა ნელი კრთომა,
ვარდობისთვე მხიარული,
კალათსავსე შემოდგომა;
***
მე მამღერებს: ცეცხლის ალი
რომ ედება ყაყაჩოებს,
ცისკარი რომ ლალით ხატავს
გულგაღეღილ ატმის რტოებს;
***
მე მამღერებს: სიყვარულის
აფეთქება უეცარი,
სატრფოს თვალებს მოწყვეტილი
ორი ცვარი,ცრემლის ცვარი;
***
მე მამღერებს,მე მაღელვებს
ჩემი მიწა და მამული,
ჩემი ტკბილი საქართველო,
ვაჟას ცრემლით დანამული.