საყვარელო,ზღვა დამშრალა,

შიგ ჩამდგარა მთიბველიო,

აღარც ტყე ჩანს,

აღარც ჭალა,

აღარც ცა და ფრინველიო.

ხორცი ჯავრმა შემიჭამა,

მიწა მრჩება მშიერიო…

ასე ჰყვავის

ჩემი დარდი,

ჩემი თვალსაწიერიო.