მორის ფოცხიშვილი – “ჩემი წასვლა და შენი დარჩენა”

მზე პერანგში მესიზმრება,

თვალს ვახელ და ვეძებ ჩეროს, -

ჩემს ქვითინს და შენს სიმღერას

ცა ეხსნება,ჩანგო ჩემო!

***

ვიდრე ღმერთი შეგვიცნობდეს,

თავს ვერ ავწევთ ალბათ ზემოთ, -

ჩემს სიკვდილს და შენს სიცოცხლეს

გაუმარჯოს,რწმენავ ჩემო!

***

შენ ხარ ჩემი მესაფლავე,

შენს შუბს უნდა ჩამოვეგო, -

ჩემს სანთლებს და შენს ვარსკვლავებს

დღეგრძელი დღე,ცაო ჩემო!

***

მწუხრმა ხელი შემახოცა,

ღვარძლმა ჯოხით უნდა მცემოს, -

ჩემს ჩასვლას და შენს ამოსვლას

ვესალმები,ხავსო ჩემო!

***

გულში მიკრავს დედამიწა,

შუქით ვაფრთხობ კერპს და დემონს, -

ვკვდები,მაგრამ მაინც გიცავ,

საქართველოს,ხატო ჩემო!

***

ოდნავ იჭვმა შემაჩერა,

სული სევდით უნდა ვგვემო, -

ჩემს წასვლას და შენს დარჩენას

გაუმარჯოს,წიგნო ჩემო!