“მადლობელი ვარ ყველა იმ ადამიანის,ვინც მე და ნენსიმ “უკან მოვიტოვეთ”.ხშირად ვეკითხები ჩემს თავს – მენატრება კი ვაშინგტონი? მართალია,პრეზიდენტობის წლებს სიამოვნებით ვიგონებ,მაგრამ ჩემი საქმე არ მენატრება.თუ რამეზე მწყდება გული,ეს იმ კეთილ და პატიოსან ხალხთან ურთიერთობაა,ვისაც ცალკეულ შტატებში ვხვდებოდით – შავებს თუ თეთრებს,ქრისტიანებს თუ ებრაელებს,ღარიბებს თუ მდიდრებს,სამხედროებს თუ სამოქალაქო პირებს.ამ ადამიანებს ერთი მიზანი აერთიანებდათ – კეთილსინდისიერად ემსახურათ თავიანთი ქვეყნისათვის.ჩვენ მათ არასოდეს დავივიწყებთ და მუდამ მათი მადლიერნი ვიქნებით”. (ავტორი გენია.ჯი)