მარტოობის შიშმა ერთ-ერთი უდიდესი ფრანგი დიზაინერი - გაბრიელ ბონეერ “კოკო” შანელი (1883-1971 წლები),ცხოვრების უკანასკნელ მონაკვეთში,იქამდე მიიყვანა,რომ სიყვარულით განიმსჭვალა თავისი კამერდინერის,ფრანსუა მარონეს მიმართ,რომელსაც ხშირად სთხოვდა წაეძრო თეთრი ხელთათმანები და მასთან ერთად სუფრას მიჯდომოდა.ზოგიერთები ამბობდნენ,რომ კოკო შანელი მოხიბლა მირონეს მსგავსებამ ვენდორთან,სხვები ფიქრობდნენ,რევერდისთანო.მანვე გადაწყვიტა,რომ ფრანსუა მირონესნაირი მამაკაცისათვის კამერდინერის ფუნქციების შესრულება დამამცირებელი იყო და თავისი სამკაულების მოვლა-პატრონობა დაავალა. (ავტორი გენია.ჯი) ამ პერიოდში შანალის სახლი კომერციული თვალსაზრისით ყვაოდა.1954 წლიდან მოყოლებული გაიხსნა თორმეტამდე ახალი ატელიე.წარმოებაში დაკავებული გახლდათ 350 ადამიანი.თუმცა მისდა სამწუხაროთ ხედავდა თუ როგორ იკლებდა მისი მეგობრების რაოდენობა: ის მათ ღლიდა თავისი უსასრულო მონოლოგებით,წარსულის მოგონებებითა და ამოჩემებული თემებით.