“როცა ბაბილონში მშვიდობით შევედი და დიდებულთა სასახლეში ჩემი ტახტი დავდგი სიხარულითა და შვებით,მარდუქმა,დიდმა ღმერთმა ბაბილონელთა გულები ჩემდამი სიყვარულით განაწყო… ყოველდღიურად თაყვანს ვცემდი მარდუქს… ჩემმა ლაშქარმა მშვიდობიანად გაიარა მთელი ბაბილონი. მთელ შუმერსა და აქადში კაციშვილი არ შემიშინებია,მეამბოხე არსად გამიჭაჭანებია… ბაბილონელებს,რომლებიც მძიმე უღელს ზიდავდნენ,თვირთი შევუმსუბუქე და ბეგარა მოვუხსენი”. (ავტორი გენია.ჯი)