ერთხელ ქალი დავინახე მიმავალი ველად,

მის ეშხიან სილამაზეს გზას უთმობდა ყველა,

სწორედ ირმის აღნაგობა,სწორედ ირმის-ყელა,

ტანზე თმები გადმოუშვა,როგორც ცისარტყელა.

ქალო,იქნებ,ყარიბ მგოსანს გზები გაუკვალო,

დამანახო შენი ბინა,სად ხარ,ვის უგალობ?!

შენი ხელით გალეწვინო ჩემი გულის კალო,

გენაცვალოს ჩემი თავი,შენ,კახეთის ქალო!