“ჩვენ,ქართველები,ოინის ხალხი ვართ,ან ჩვენ ვხუჭავთ თვალებს,ან სხვები გვგონია თვალხუჭულა.ნუთუ არ უნდა გვრცხვენოდეს ჩვენი თავისა? მთელი ოცდახუთი,ოცდაათი წლის განმავლობაში მარტოკა ახლა აღირსეს ტკბილი სიტყვა და თბილი ლუკმა,თითქოს იგრძნეს (თუ ვიგრძენით),რომ ჩქარა უნდა მომკვდარიყო და მშობლიური მზრუნველობა აღმოუჩინეს,საავადმყოფოში მოათავსეს… ეს ხომ ყველამ იცოდა და ჩვენც ვიცოდით. (ავტორი გენია.ჯი) რატომ ის სიტყვები,რომელიც გაციებული გვამის წინ მარგალიტებივით ცვიოდა და იფანტებოდა,10-15 წლის წინათ გაზეთის ფურცლებზე არ იფანტებოდა? რატომ მანამ დრო იყო,საზოგადოებას არ ამცნეს ჩვენი დიდი ბუმბერაზი კაცის უღონობა.განა არ შეეძლოთ დახმარება აღმოეჩინათ?