დეკანოზი თავმას ჩოხელი – “დედის მონატრება”
შენ მასწავლე სიყვარული,
გულს სიკეთე გედგა მზედა,
მრავალ ღამეს მითენებდი,
მენატრები ჩემო დედა.
***
აკვნის თავთან ჯვარს მიდებდი,
სულში სითბო დამებედა,
როცა პირველ ნაბიჯს ვდგამდი,
შენი ხელი მედგა ზედა.
***
ჩემთან დარდებს არ უშვებდი,
ლოცულობდი ზედიზედა,
შენ მასწავლე სიყვარული,
სამშობლოსი სხვაზე მეტად.
***
მენატრება შენი სითბო,
ჩემი ტკბილი “ვაი დედა”,
იავნანას მიმღეროდი,
მაძინებდი ხელებზედა.
***
მაგ ხელების ნაზი სითბო,
დღესაც მათბობს,წლებსა ზედა,
ალბათ ბევრჯერ გულსაც გტკენდი,
მაპატიო ჩემო დედა.
***
ლამაზო და მშვენიერო,
აღმატებულ,დროთა ზედა,
მიყვარხარ და მენატრები,
ჩემი თმაჭაღარა დედა.