მხრებზე შეისვეს ღამე სერებმა,

ამ გულშიც ამის შავობს შენობა,

მოვკვდები – ბეჭზე დამეწერება,

შენზე წუხილი და უშენობა…

***

აი,ვბერდები,დამიღარია

შუბლი ნაოჭთა მდაღავ ბანდულით,

ვბერდები… მაგრამ თან მიხარია,

რომ მრჩება გული ახალგაზრდული!

***

რომ ჩემს ხსოვნაში შანთით ამოვწვი,

ეგ შენი სახე,ღიმილის მჩენი,

რომ,როგორც მარტვილს შავი სამოსი,

ისე მაცვია სიშორე შენი…

***

ო,მიხარია: როგორც მინდია,

რომ მე წმინდა ვარ,ოცნებით მქროლი,

რომ ჩემი გრძნობაც ისე წმინდაა,

როგორც ქარაფში ჩანჩქერის თქორი!

***

მხრებზე შეისვეს ღამე სერებმა,

ამ გულშიც ამის შავობს შენობა,

მოვკვდები – ბეჭზე დამეწერება,

შენთვის წუხილი და უშენობა…