რა რიგ ძნელია კაცთა შორის ისე იარო,

ცრუობდე,თითქოს დაღუპული ჯერაც არა ხარ,

და ტრაგიკული ვნებებისგან დასმულ იარებს,

მათ მოუთხრობდე,მომავლის რომ უწევთ დანახვა.

***

რომ კოშმარები მოიხილო ღამის საზარი,

გზა გამონახო უთავბილო სვლაში ვნებისა,

რათა ფერგამკრთალ დაფიონში ხელოვნებისა,

იმათ შეიცნონ დამღუპველი შენი ხანძარი.