ფრანსუა ვიიონი – “ანდაზების კრებული”
იმდენი ალტვეს,გაფოთლეს ძელი,
იმდენი ჩხიბეს,დახარეს პინა,
იმდენი ბერეს,გაცეტდა ბრძენი,
იმდენი კვერეს,დაიმსხვრა რკინა,
იმდენი აშრეს,დაულპათ ხილი,
იმდენი ფიცეს,დაკარგეს ნდობა,
იმდენი კოცნეს,გაგუდეს ჩვილი,
იმდენი უხმეს,მობრუნდა შობა.
***
იმდენი ფერის,გალიეს ხმალი,
იმდენი მწყემსეს,გაფანტეს მრევლი,
იმდენი ჩქმიტეს,შვილს ელის ქალი,
იმდენი ვბუქნე,შემხვდება ცრემლი,
იმდენი აზრი,რამდენიც თავი,
იმდენი გმობა,რამდენიც მკობა,
იმდენი ჩასხდა,ჩაინთქა ნავი,
იმდენი უხმეს,მობრუნდა შობა.
***
იმდენი რეკეს,დაეხშოთ სმენა,
იმდენი კვალეს,წაშალეს კვალი,
იმდენი თმენა,რამდენი რწმენაც,
იმდენი ხვალე,რამდენიც ვალი,
იმდენი ხეხეს,გავარდა ძირი,
იმდენი ქარგეს,მოირღვა ქობა,
იმდენი ჭირი,რამდენსაც ვყვირი
იმდენი უხმეს,მობრუნდა შობა.
***
პრინცო იმდენი აყმუვლეს მგლები,
იმდენი მოძღვრეს,ანატრეს ცხვრობა,
იმდენი ურტყეს ,დაბრძენდა შლეგი,
იმდენი უხმეს,მობრუნდა შობა…