1. მე,პრაქტიკულად ეკლესიაში გავიზარდე.მამაჩემი სასულიერო პირი გახლდათ 60 წლის მანძილზე და ვლოცულობდით ყოველდღიურად.ყოველი ჩვენი ლოცვა სრულდებოდა სიტყვებით <ამინ,ღმერთი – ეს სიყვარულია!> და ბავშვობაში მეჩვენებოდა,რომ <ღმერთი – ეს სიყვარულია> ერთი სიტყვა იყო.გავიდა ძალიან დიდი დრო,სანამ მე მივხვდებოდი ამ სიტყვის სრულ არსს და გავითავისებდი მას.

2. ვმუშაობდი ფაბრიკაში,შემდეგ მენაგვედ,შემდეგ ფოსტის ტარება დავიწყე.ეს არც თუ ისე დიდი ხნის წინად იყო და იგი გახლდათ საუკეთესო პერიოდი,როდესაც ყველა ჩვეულებრივ ადამიანად მიმიჩნევდა. (ავტორი გენია.ჯი)

3. მე არა სერიოზულად ვეკიდები დაჯილდოების ცერემონიებსა და ჯილდოების გადაცემის პროცესებს.იშვიათად ვჩნდები ხოლმე ასეთ ცერემონიებზე და სულ უფრო და უფრო ვრწმუნდები,რომ ისინი არაფერს წარმოადგენენ.

4. ჩვენი შვილების წინ წამოჭრილი პრობლემები,ყოველთვის ჩვენი (მშობლების) დამსახურებაა.

5. ყველაზე ღარიბი ადამიანები,როგორც წესი,ყველაზე პატიოსანი ადამიანები არიან. (ავტორი გენია.ჯი)