რამდენი ვინმეს წინაშე მიძღვის აუწონავი ბრალი,

ეს იმიტომ,რომ გადამიყვარდნენ,მათით აღარ

ვარ მთვრალი.

ვიცი,მიზეზი აქვთ მრისხანების,მაგრამ არ

ძალმიძს შველა,

ჩემგან უზომოდ ზეატყორცნილი ძირს

დაენარცხა ყველა.

***

რად მოვიხიბლე,რად გავაღმერთე,რად გავუყენე

გრძელ გზებს?

თითოეული მკრთალად ბრწყინავდა თავის

პატარა ველზე.

***

იყვნენ სრულიად მოკრძალებულნი,ხოტბა არც

არვის სურდა,

მაგრამ ამ ტრფობით მათი სიმშვიდის ვიქეც

უნებურ ქურდად.

***

სულ სხვაა,როცა არ გაქვს რაღაცა,მაგრამ

როდესაც სურვილს

ჩაგაწვეთებენ მისი ქონისას – ეს მოხვედრაა

ჭურვის.

***

მე მათ ვაჩუქე აღფრთოვანება,ზეაღტაცება

დიდი,

მერე წავართვი – ეს იმას ნიშნავს,წყალზე

ჩაგიტყდეს ხიდი.

***

ეს იგივეა,ვინმეს უწყალოდ ცა ჩამოამხო თავზე,

უცებ წაართვა სასახლეები,თვალმარგალიტით

სავსე.

***

ო,წინათ მათთვის ყოფის სიმკრთალე ჩვეული

იყო ასრე,

მაგრამ ზეციდან კვლავ ძირს ჩამოსმა თვითეულ

მათგანს გასრესს.

***

დიდი ცოდვაა და ბოროტება გადასვლა

ნაპირებად,

თუნდაც ხუმრობით – მთელი სამყაროს ჩუქების

დაპირება.

***

ამიტომ მართლაც ბევრის წინაშე მიძღვის ულევი

ბრალი,

რადგან მოვაკელ უსაზღვროდ ბევრი – მათით

აღარ ვარ მთვრალი!