ვაჟა ხორანაული – “არადა როგორ გაუძლებ”
ქალს – ფიქრში გალამაზებულს,
პირისპირ არც როს ნახულსა,
ოცნებით ნაალესარსა,
მკერდში ჩახვეულ-ჩაკრულსა,
იქნებ სჯობია,არ შეხვდე
შენში ვარსკვლავად ჩარგულსა,
იქნება არ მოგეწონოს,
ჰგავდეს გაცრეცილ ზაფხულსა.
***
არადა როგორ გაუძლებ
დროს.მონატრებით ტანჯულსა,
როცა ტკივილი გაგონებს
გაელვებასა ხანჯლურსა,
როცა დარდსა და სიხარულს
ხედავ ერთ წუთში ჩაწნულსა
და გული ნატრობს სიმშვიდეს
მაცოცხლებელსა ტაძრულსა.