გამომაღვიძა მამლის ყივილმა,

და პეტრე ტალღებს ესროდა ბადეს.

სული ჯვარს აცვა ღამე ტკივილმა

და საიდუმლო ქვესკნელში ჩადეს.

***

განთიადამდე დრო იყო კიდევ,

მაგრამ სარკმელთან წუხდა მამალი,

ცრემლებით მინდა სინანულს ვმკიდე,

ვერ მოვამზადე ცოდვის წამალი.

***

ბადეს ამოყვა კიდობნის ძელი,

პეტრე კი თევზებს ღიმილით თვლიდა,

ვერ შევაშველე ბორკილი ხელი,

განთიადამდე გულდასმით წვიმდა.

***

პეტრემ რომ ბადე მიაგდო გვერდზე,

მე ავედევნე უცხო ნაპირებს,

მერე მახვილი ვიგრძენი მკერდზე,

არ ვიცი,ახლა ის რას აპირებს.

***

სამგზის უარყო მოძღვარი მისი,

სულში აყივლდა პეტრეს მამალი,

უფალთან დგომის კვლავ გახდა ღირსი,

პეტრე-მომეცი შენი წამალი.

***

ნაპირთან ბადე ცრემლით შევკერე,

და წამოდგომის ვიგრძენი გემო,

არ მინდა მამლის ყივილის მერე,

მერეც უარგყო,იესო ჩემო…