გრიგოლ აბაშიძე – “ღმერთო…”

ღმერთო,იქნება მე ღირსიც არ ვარ,

რომ მოგაწვდინო ცაში ლოცვანი.

მივყვები დღეთა გადათვლილ ქარვას,

გასრულდა ჩემი კრიალოსანი.

***

ჩემი სანთელი ჩემ თვალწინ ქრება,

ვაი,რომ ზოგჯერ შენთვის არ ენთო!

მე სულ ვამბობდი სიცოცხლის ქებას,

სიკვდილთან ცოტა მქონდა საერთო.

***

მომეც ძალა და მომმადლე რწმენა,

ეშმაკის ძლევად და საზიანოდ,

აღსარებისთვის ამიდგი ენა,

შენს საიდუმლოს რომ მაზიარო.

***

და მე შენდობის ღირსი თუ არ ვარ,

ქარს გაატანე ჩემი ლოცვანი…

მივყვები დღეთა გადათვლილ ქარვას,

გასრულდა ჩემი კრიალოსანი.