“დავიწყება ისტორიისა მომასწავებელია ერის სულით და ხორცით მოშლისა,დარღვევისა და წარწყმედისაც.წარსული მკვიდრი საფუძველია აწმყოსი,როგორც აწმყო – მომავლისა.რომელია სიმაგრე ჩვენი ცხოვრებისა და რომელი სიყუფე და სისუსტე,ამას ხსნის ხოლმე მარტო ისტორია. და თუ იგი დავივიწყეთ,მაშ დაგვიწყნია ჩვენი ცხოვრების სათავე,ჩვენი ცხოვრების საძირკველი და თუ ეს ასეა,რაღაზედ უნდა დავამყაროთ ჩვენი აწმყო,ჩვენი მერმისი?” (ავტორი გენია.ჯი)