“ხე მეხივით გაიღებს ტკაცანს,თითქოს ხერხემალში გადატყდაო.ზეზეა ჯერ კიდევ,ერთს შეტრიალდება ადგილზე და მერე გადაქანდება დასაწოლად.მიდის და ლეწავს ყველაფერს,რაც დახვდება გზაზე.

“არასოდეს ჩემი თავის მე არ მომწონდა.მე არ მიყვარს ჩემი თავის,როგორც მწერალი.ყველაზე ცუდი ის არის,რომ რაღაც ბურანში ვარ გახვეული და ხშირად თვითონ არ მესმის ის,რასაც ვწერ… (ავტორი გენია.ჯი) მე მიყვარს ეს წყალი,ხეები,ცა,ვგრძნობ ბუნებას,იგი ჩემში აღძრავს დაუძლეველ სურვილს,რომ ვწერო.