ტიალი წუთისოფელი,ხილვას არ გვაცლის მზისასა

უდროოდ გადააქცევსკე მგზავრსა შავეთის გზისასა,

ბევრს ჩამააჭკნობს კაი ყმას,ბევრს ქალს ვარსკვლავსა ცისასა,

როგორც მზე,მოჭრილს უდროოდ ნორჩსა აყრილსა ხისასა.

***

კაცნი ვართ მაინც ვილხინოთ,გულსა ვახარებთ მტრისასა,

ჩვენც ისე დავიხოცებით,როგორცა ვხედავთ სხვისასა.