ნუ მიხვალ ისეთასთანა,

მასპინძელს გული

ერთხელ შენც გნახე სიკვდილო,

ჩაგძინებოდა მთაზედა.

ქალს სილამაზე ხილადა

ვთხოვე – არ დამაძლევინა,

ზვავი ვერ მამკლავს მთებისა,

მთიდან რო გააქ გრიალი.

ეს ზოგი კაცი რასა ჰგავს,ანუ არსებობს რისთვის? -

რასაც იშოვნის – ინახავს იმ ერთი შავი დღისთვის!

სოფელს რა მხარეც ვუნახე,სუყველა მხარე მჭრელია,

ძმაცა ვცან და ძმობილიცა,ფეხქვეშ მიწისა მთხრელია,

ტიალი წუთისოფელი,ხილვას არ გვაცლის მზისასა

უდროოდ გადააქცევსკე მგზავრსა შავეთის გზისასა,