მუხრან მაჭავარიანი – “ვიპოვით?!”
ძმითა ხარ მთვრალი!
ძმობა ჩემგან გინდა რაშიღა!
უნდა გაგიტყდე: -
ხარ ნაღდი კაცი!
კაცი კი არა, -
ალიკვალი გარიჟრაჟის ხარ! -
კაცი კაცობას უკეთუ გაცლის.
* * *
შენ საქართველოს ეძებ მიწაში.
მე ვცდილობ ცაში ვიპოვო იგი,
(ერთხელ,ვეწვიეთ როცა ბიძაშენს,
ეს თუ არ ვცდები,
პირველად იქ ვთქვი).
* * *
ვიპოვით?!
- კიო -
ვისმენ ზოგჯერ გულისას ძახილს.
თიმთიმებს ფიქრი,
როგორც სუნთქვით დიაცის რიდე.
ვიპოვით! -
* * *
რადგან,
როგორც დევი -
ქართველი ხალხი, -
თავს
იმდენს
ისევ მყის
იბამდა, -
რამდენსაც სჭრიდნენ.
* * *
იქნება მტერი,
ღმერთო ჩემო,
ჰოი,რა ცოდვა
(მტერი კი,აბა ვის არა ჰყავს
შენც კარგად იცი):
შენ ფარნავაზის რომ იპოვო
საფლავის ლოდი,
მე ვთქვათ,თვით შოთას ხელით ქმნილი
პოემა მისი.
* * *
ვიპოვით?!
- კიო! -
ახლაც ვისმენ გულისას ძახილს.
თიმთიმებს ფიქრი,
როგორც სუნთქვით დიაცის რიდე.
ვიპოვით!
რადგან
დღევანდელამდე
ქართველი ხალხი, -
თავს
იმდენს
ისევ
მყის
იბამდა, -
რამდენსაც
სჭრიდენ.