თამაზ ჭილაძე – “თურმე, ამქვეყნად ცოტა მივლია”
თურმე, ამქვეყნად ცოტა მივლია,
ცოტა მინახავს, ცოტა მსმენია,
შევფარებიავარ მუხას ჩრდილიანს
და ჯერ დაუღლელს დამისვენია.
* * *
სად გაფრენილან წლები უწყალო,
მუხლები უქმად გამიცვეთია
და გაზაფხული გაუფურცლავი
სიმღერასავით გამიწყვეტია…