თამაზ ჭილაძე – “ისევ ისეთი დავრჩი ბოლომდის”
ისევ ისეთი დავრჩი ბოლომდის -
მგზავრი არსაით მიმავალ გზისა,
ერთგულ მცველივით შევაბერდი
თითქოს მოლოდინს
უკეთეს დღეთა -
სიხარულს სხვისას.
* * *
ვერ შევეგუე და ვერ მოვერგე
ჩემივე იღბლის მადლსა და რისხვას,
ისევ იმედით ვხვდები ყოველდღე
ბრმა ბედისწერის სუსხიან სისხამს.
* * *
ისევ ისეთი დავრჩი ბოლომდის -
მგზავრი არსაით მიმავალ გზისა.