“ვმალავ თოკს,რათა მარტოობის ჟამს ჩემსავე ოთახში თავი არ ჩამოვიხრჩო.სანადიროდ რომ მივდივარ,თოფი აღარ დამაქვს,მეშინია,ვერ გავუძლებ ცდუნებას და თავს მოვიკლავ.ასე მგონია,ჩემი ცხოვრება მხოლოდ და მხოლოდ სულელური ფარსი იყო”. – ლევ ტოლსტოი (ავტორი გენია.ჯი)

“ძალიან დავიტანჯე.ისე ვეწამები,ლამის დილიდან საღამომდე ვიტირო… მაღიზიანებს ჩემი მეგობრების სახეები,ყოველდღიური საუბარი,ერთსა და იმავე საწოლზე ძილი,საკუთარი ხმა, და სარკეში საკუთარი სახის ანარეკლიც კი…” – ანრი რენე ალბერ გი დე მოპასანი

“თავის ჩამოხრჩობა ან წყალში გადავარდნა წამლად მიმაჩნდა,შვებად მეჩვენებოდა”. – ნიკოლოზ გოგოლი

“წარმოუდგენლად ვიტანჯები,სულიერად ასე დათრგუნვილი ჯერ არასოდეს ვყოფილვარ,ამაოდ ვებრძვი კაეშანს,უბედური ვარ,არ ვიცი კი,რატომ…” – ედგარ ალან პო (ავტორი გენია.ჯი)

“ყველაფერი მძაგს,ასე მგონია,სიამოვნებით გავყოფდი ყულფში თავს,მაგრამ სიამაყის გრძნობა ხელ-ფეხს მიბორკავს”. – გუსტავ ფლობერი