“ჩემი შვილები,ჩვენი ახალგაზრდობა,ჩემი საიმედო საყრდენია,ყოველი როლით,ანგარიშს ვაბარებ მათ,ვცხოვრობ და ვმოღვაწეობ მათთვის,მათი ბედნიერი მომავლისათვის”.

* * *

“ესპანეთის შემდეგ “დონ-კიხოტზე” პირველი უფლება ჩვენია,მე მინდა შევქმა დონ-კიხოტის შინაგანად ამაღლებული სახე,კახი კავსაძე უნდა “მოკლას” დონ-კიხოტმა!”

* * *

” – რეზო ჩხეიძეს ხშირად ეშლება ხელი გადაღებაში,როცა მე თეატრში ვთამაშობ,ხშირად ბრაზობს კიდეც,დონ-კიხოტს თამაშობ,ბატონო, და ცოტახნით დათმე თეატრიო.მე კი ვეუბნები: თუ გინდა კარგად ვითამაშო ფილმში,აუცილებლად უნდა ვიყო თეატრში.სცენა ჩემი ლაბორატორიაა,აქ ხდება იმპროვიზაციის შინაგანი პროცესი.თუ სცენას დავთმობ,ვერ ვიქნები შემოქმედი,არტისტი გამომგონებელი და დავიწყებ “თამაშს”,ეს კი კინემატოგრაფიის მტერია”. (ავტორი გენია.ჯი)