უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXVII”

შენმა სიკეთემ მონობის ხვედრს რაც მაზიარა,

შენთვისღა ვცოცხლობ,სიყვარულის დიდო ბატონო,

და ამ წერილშიც შენს გულისთქმას,სიბრძნით კი არა,

მსურს ღირსეული მოკრძალებით დავეპატრონო.

* * *

მინდა დიდ პატივს მოვადევნო თხოვნა მცირედი,

მსურს მოციქულად გამოგზავნილ შიშველ სტრიქონებს

შენ მოევლინო მფარველად და მქონდეს იმედი,

რომ ტრფობის სამოსს დრო მათთვისაც გამოიგონებს.

* * *

ან ეგებ გავხდე ვარსკვლავეთის სამოწყალო და

ეგებ განგებამ განმარიდოს ავი ზრახვები,

ეგებ ჩემს ღატაკ სიყვარულსაც დახვდეს წყალობა,

ბედნიერებით მოსილი რომ დაგენახვები.

* * *

და მაშინ გეტყვი,რომ მიყვარხარ! თუმცა მანამდე,

ჯობს არ მნახო და დავრჩე შენთვის გამოცანადვე.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>