ჩემი კი არა,ბედისწერის ბრალია მხოლოდ,

ამ ცხოვრებაში სამარცხვინო რაც კი მქონია,

ვეღარ გავუგე წუთისოფელს თავი და ბოლო,

და მათხოვრობაც სათაკილო აღარ მგონია.

* * *

რადგან ვით მღებავს საღებავი,ხელზე წასმული,

ლაქად მაცხია სამარცხვინო ნამოღვაწარი,

გთხოვ,შემიცოდო შერისხული და დაღდასმული,

აღმადგენინო დანგრეული სულის ტაძარი.

* * *

მეც დაგიმტკიცებ ავადმყოფის მოწადინებას,

ვფიცავ,სიმწარე წამლებისა არ შემაშინებს,

შხამსაც მივიღებ,შენმა ნებამ თუკი ინება,

ოღონდ სენისგან განიკურნოს სული მაშინვე.

* * *

არა,არ გინდა,წამალს არ გთხოვ ძვირფას მეგობარს,

შემიბრალე და მკურნალობად ესეც მეყოფა.