შოთა ნიშნიანიძე – “რა უცნაური ერი ვართ”

რა უცნაური ერი ვართ -

არ შეგვერხევა წარბი,

თუმც ერთმანეთში გვერევა

ჭეშმარიტი და ყალბი.

* * *

ჩემს ნაცვლად სასწავლებელში

შვილი მიიღეს ჩარჩის,

იმ ჩარჩის შვილის მაგიერ

მე გამაგზავნეს ჯარში.

* * *

ერთი გოგონა მიყვარდა -

მართლაც ერთგული ყოვლად,

სანამ ჯარიდან დავბრუნდი,

სხვამ წაიყვანა ცოლად.

* * *

საჩემო ჯილდო-ტიტული

სულ სხვას რგებია წილად.

ჩემს ნაცვლად სხვაა მსაჯული -

სხვა განაგებს და წირავს.

* * *

რაინდი ხარ და სულგრძელი,

ჩემო წმინდანო ერო,

აბა ამდენი თავხედი

ვით გაიტანდა ლელოს.

* * *

სხვას უხდი ქუდს და მადლობას

და კერპად იხდი ბოლოს,

მე მის მაგიერ ვარსებობ,

ის ჩემს მაგიერ ცხოვრობს.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>