ტერენტი გრანელი – “ახლა ერთია გლოვა თუ ზარი”
ახლა ერთია გლოვა თუ ზარი,
ფიქრი მკრთალია.
რომ გალაკტიონს მე გავუსწარი,
ეს მართალია.
* * *
და უწინ დედას სტიროდნენ დები,
რეკდა საათი.
ღმერთო! მომეცი მე პირობები
გაფრენისათვის.
* * *
და ფიქრი ცისკენ ქარს წაეყვანა,
იმედი დარჩა.
ღმერთო! რადა ვარ,ან ეს ქვეყანა
საიდან გაჩნდა.