ერთხელ ცნობილმა საბჭოთა კონფერანსიემ (მსახიობი,რომელიც საესტრადო წარმოდგენაზე,კონცერტზე აცხადებს ნომრებს,ხოლო სხვადასხვა ნომერს შორის ართობს მაყურებელს სახუმრო მოთხრობებითა და მახვილსიტყვაობით),მწერალმა და ბიბლიოგრაფმა – ნიკოლოზ სმირნოვ-სოკოლსკიმ (1898-1962 წლები) კატეგორიული უარი განაცხადა სამთავრობო კონცერტში მონაწილეობაზე,რაც იმ პერიოდისათვის მართლაც რომ გმირობის ტოლფასი საქციელი გახლდათ. (ავტორი გენია.ჯი) მალევე,ნიკოლოზის ბინაში ტელეფონის ხმა გაისმა.ხაზზე სსრკ-ს კულტურის მინისტრი – ეკატერინა ფურცევა იყო,რომელმაც კონფერანსიე მკაცრად გააფრთხილა,რომ მის მიერ ჩადენილი ქმედების გამო შესაძლო იყო ნიკოლოზისათვის “სახალხო არტისტის” წოდება ჩამოერთმიათ.

- სახელი და გვარი შემინარჩუნდება? – იკითხა სმირნოვ-სოკოლსკიმ.

- რა თქმა უნდა. – უპასუხა ფურცევამ.

- ჰოდა,ჩემთვის სწორედ ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. – მიუგო ნიკოლოზმა მინისტრს და მასთან საუბარი შეწყვიტა. (ავტორი გენია.ჯი)

ეკატერინა ფურცევა