მამა გაბრიელის შეგონებანი…

“დედის ლოცვას დიდი ძალა აქვს, პირდაპირ უფლის ტახტამდე ადის. დედა ხარ, ილოცე და ნახავ”.

* * *

“გარდაცვალების ნუ გეშინიათ, იმ წუთსვე რომ განკითხვა მოდის, იმის გეშინოდეთ”.

* * *

“არ შეიძლება ხატს სახეზე ემთხვიო, ჩარჩოზე რომ ემთხვიო მორიდებულად, ისიც საკმარისია. სასოება უნდა ხატებთან ურთიერთობისას, არ უნდა ბევრი კოცნა. უნდა მიხვიდე სიყვარულით, გულით და სასოებით. გადაჭარბებული ღმერთს არაფერი უყვარს”.

* * *

“მოყვასის სიყვარული არის: როცა თქვენი მოყვასი სნეულია და შველა სჭირდება, წამალი კი, შორი გზიდანაა მოსატანი. შეიძლება დაგიღამდეს, ტყეც შეგხვდეს და მგელმაც შეგჭამოს, აი, თუ წახვალ ასეთ დროს მოყვასის საშველად, პირდაპირ მიხვალ უფალთან”.

* * *

“ბერს ბერისა მოეკითხება, ერისკაცს ერისა”.

* * *

“სინდისი პატარა ღმერთია.

* * *

“ჯერ ღმერთია მკურნალი, მერე ექიმი”.

* * *

“სადაც სიყვარული არ არის, იქ ჯოჯოხეთია”.

* * *

“ვინც აღდგომის შემდეგ, ბრწყინვალე შვიდეულის დღეებში თავის ცოდვებზე იტირებს, ის იუდაზე უარესია”.

* * *

“გიყვარდეთ ერთმანეთი, საქართველო სიყვარულმა უნდა გადაარჩინოს”.

კომენტარის დატოვება

თქვენი ელფოსტის მისამართი გამოქვეყნებული არ იყო. აუცილებელი ველები მონიშნულია *

შეგიძლიათ გამოიყენოთ ეს HTML ტეგები და ატრიბუტები: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>