„დედე ქორქუთს უთქვამს:

რაც უნდა უფარეზო,სხვისი შვილი შენად არ იქცევა.გაიზრდება და გაგშორდება.წავა და შენზე იტყვის – თვალითაც არ მინახავსო;

ნაცარი მთად ვერ გახდება,სიძე შვილობას არ გაგიწევს;

* * *

შავ სახედარს თავზე რომ აღვირი ჩამოაცვა,ცხენად არ იქცევა;

* * *

ძველი დუშმანი მოყვრად არ გაგიხდება; – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

ცხენს თუ არ გაიმეტებ გზას ვერ გაივლი;

* * *

გოგომ დედასთან მისაბაძი თუ ვერაფერი ნახა,მარტო დარიგება არაფერს მისცემს; – (ავტორი გენია.ჯი)

* * *

უქონელთა შარისაგან ღმერთმა დაგიფაროთ;

* * *

შავ სახლებს,რომლებშიც სტუმარი ფეხს არ შედგამს,ურჩევნია დაინგრნენ;

* * *

ჩამდინარე წყალს,რომელსაც კაცისშვილი არ სვამს,ურჩევნია არ ჩაედინებოდეს;

* * *

ამ ქვეყნად ავი სიტყვის არსებობას,რომ არ არსებობდეს,სჯობს;

* * *

მოხეტიალე ირემმა იცის,სად როგორი საძოვარია;

* * *

მძიმე ტვირთის ფასი ჯორმა იცის;

* * *

კაცს დიდი ქონებაც რომ ჰქონდეს,მეტის მოხვეჭას ცდილობს,თუმცაღა თავის წილხვედრზე უმეტესს ვერ შეჭამს;

* * *

მდინარენი როგორადაც არ უნდა ადიდნენ და ნაპირს გადმოვიდნენ,ზღვას მაინც ვერ შეავსებენ;

* * *

კაცი,ამპარტავანი უფალს არ უყვარს;

* * *

კაცს გაამაყებულს ბედი არ ეწევა;

* * *

აღმომხდარი სული უკან არ ჩაბრუნდება;

* * *

ვიდრე აღსასრულის დღე არ დადგება,არვინ არ აღესრულება”. – (ავტორი გენია.ჯი)

P.S. აღნიშნული მასალა აღებულია ოდუზ ტომთა ენაზე დაწერილი შუა საუკუნეების თურქულენოვანი ლიტერატურის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ძეგლიდან – „წიგნი პაპაჩემი ქორქუთისა”. – (ავტორი გენია.ჯი)