სხვადასხვა ისტორიული და ლიტერატურული წყაროების თანახმად,თავისი გულ-მხეცი ხასიათით ცნობილ მონღოლთა  იმპერიის პირველ ყაენს - თემუჩინს (1162-1227 წლები) სხვა მამებივით ბავშვების ნებივრობა არ ყვარებია.მას არც ერთი შვილისა და შვილიშვილისთვის ერთ წლამდე ასაკამდის ზედაც კი არ დაუხედავს თავის დღეში და რადგანაც არ დაუხედავს,არც უკოცნია მათთვის.მიუხედავად ჩინგიზ-ყაენის მეტად მრავალრიცხოვანი შთამომავლობისა,მათ უმრავლესობას ახლოსაც კი არ იკარებდა.

სავარაუდოდ,ეს მხეცის გულიანი კაცი ცდილობდა,რომ საკუთარ ბალღებს მისი დაუნდობელი გული არ მოელბო და შემბრალე არ გაეხადა მოწინააღმდეგეების იმ ბავშვების მიმართ,რომელთაც იგი უწყალოდ აჟლეტინებდა და ხშირად თავისივე ხმლით ჰკვეთდა შუაზე. – (ავტორი გენია.ჯი)