გზაო,ვზივარ და დუმილით გიცქერ,

უჟმურ მიწაში თვლემენ ლანდები;

დუმს სასაფლაო… სიკვდილის ფიცხელ

ხელს წარუხოცავს განძი რამდენი…

* * *

იყუჩე,მგზავრო! – უკეთურ მხრისკენ

შენც ამავე გზით წარემართები.