„ადამიანის სული.იგი წყვდიადია; ვინ იცის,ვის სულში რა არის; მე ჩემი საქმეები ერთობ ბევრი მაქვს,რომ სხვებით არ დავინტერესდე და განვსაჯო მათი ზრახვები,მაგრამ ცუდად აღზრდილ ადამიანთან ერთ ოთახში ყოფნა არ შემიძლია,იგი მე შეურაცხმყოფს,მაღიზიანებს; შესაძლოა იგი ყველაზე კეთილი კაცია,ამისთვის მას სამოთხეში განუმზადებენ ადგილს,ჩემთვის კი იგი საჭირო არაა.ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანია თავის დაჭერის უნარი,უაღრესად განვითარებულ გონებაზე და ყოველგვარ სწავლაზე მნიშვნელოვანია.ყველგან უნდა შეგეძლოს თავის დაჭერა,წინ არ უნდა ჩაეჩხირო,ყველას,უაღრესად თავაზიანად უნდა მოეპყრა,არავისთან მოურიდებლად არ უნდა იყო”.