„ყოველი კაცი,ვინც გაბედავს ქალის შეცდენას,უწინარეს ყოვლისა სცოდავს იმით,რომ უბიძგებს მას იძულებითი ცოდვის ჩასადენად,ვინაიდან დანაშაულისთვის წაქეზება – ეს მასში მონაწილეობის მიღებაცაა; ამასთანავე იგი თავადაც სჩადის შეცოდებას და არღვევს საზოგადოებისათვის უწმინდესი წესის ხელშეუხებლობას,ურომლისოდაც შეუძლებელია ადამიანთა საზოგადოების არსებობა”.