„მაშ რად არის მეფე მეფედ,

თუ არ ქვეყნის ჭირთა მძლეა?

თუნდაც მოჰკვდეს ქვეყნისათვის,

ეგ სიკვდილი სიცოცხლეა”.

(ამონარიდი ლექსიდან – „მეფე დიმიტრი თავდადებული”)

* * * * * * *

„გებრალებოდეს,ნუ ჰრისხავ

კაცს შენზედ შურით მწდომსაო!..

კეთილი ფარად იფარე

შენთვის ბოროტის მდომსაო,

მადლისა წყაროს ასმევდე

ცოდვის გუბეში მდგომსაო”.

(ამონარიდი „დამაკვირდიდან”)

* * * * * * *

„თუმცა დიდთა პირფერობა

არის მონებრივი ქცევა,

მაგრამ მაღლა აცოცვისთვის

უნდა თურმე კუდის ქნევა”.

(ამონარიდი ლექსიდან – „რჩევა”)

* * * * * * *

„ვაჟკაცთ ცრემლთა რად უძრახვენ!

რკინაც სტყდება,როს სცემს გრდემლი…

კაცთ და პირუტყვთ გასარჩევად

ღმერთმა შეჰქმნა მარტო ცრემლი”.

(ამონარიდი „დამაკვირდიდან”)

* * * * * * *

„მადლმა სთქვა: წუთის-სოფელში

ყოფნა ვაი რა ძნელია!

ძალი ჰძალოვნობს,ჰბატონობს,

მე გული გადამელია:

საცა კი შევხვდი,დამძლია,

ვერ შევუბრუნე ხელია…

მართალი უთქვამს,ვინცა სთქვა:

„ძალა აღმართის მხვნელია”.

(ამონარიდი „დამაკვირდიდან”)

* * * * * * *

„ეგრეთაც კაცი ძლიერი ჰქრება,

რა ეწვევა მას სიკვდილი – მტერი;

მშვენიერ არსის მაგიერ გვრჩება

ერთი მუჭა-ღა გამხმარი მტვერი”.

(ამონარიდი ლექსიდან – „სანთელი”)

* * * * * * *

„დაე თუნდ მოვკვდე,არ მეშინიან,

მაგრამ კი ისე,რომ ჩემი კვალი

ნახონ მათ,ვინცა ჩემს უკან ვლიან,

თქვან: აღასრულა მან თვისი ვალი”.

(ამონარიდი ლექსიდან – „დაე,თუნდ მოვკვდე”)