„ჩემს სულს სიხარულით ავსებს…”
„ჩემს სულს სიხარულით ავსებს ისეთი ადამიანის სიახლოვე,თავის ნაჭირნახულევ ბოსტნეულს რომ შინ მოიტანს და არა მარტო ნაყოფს,ყველა იმ ცისმარე დილებს,როცა მას ესა თუ ის მცენარე დაურგავს და გამოუხშირავს,გაუმარგლავს,ყველა ნაზ საღამოს,როცა მას ეს მცენარე მოურწყავს, და შესამჩნევი ზრდისთვის თვალი უდევნებია, და ყოველივე ამას ერთ წუთში განიცდის,როგორც ძვირფას ჯილდოს თავის შრომისას”.