ემილ ზოლა რომანის – “ხაფანგის” შესახებ წერდა…
“მე თავს არ ვიცავ.მე ჩემი რომანი დამიცავს.იგი ხალხის ამსახველი პირველი რომანია,რომელიც არ ტყუის და რომელსაც ხალხის სუნი უდის.მაგრამ სრულებითაც არ არის საჭირო აქედან დავასკვნათ,რომ ხალხი მთლიანად ცუდია.ჩემი პერსონაჟები ცუდები კი არა,მხოლოდ უვიცნი არიან და უდიერი შრომითა და სიღატაკეში ცხოვრებით წამხდარნი.ჩემს რომანებს მხოლოდ წაკითხვა ესაჭიროებოდა,მათი გაგება იყო საჭირო და მათზე მთლიანად ნათელი აზრი უნდა შეედგინათ”. (ავტორი გენია.ჯი)