არ შეგვიშინდე, არწივო,

რა დროს სიკვდილის ჯერია!

შავს ყორანს ჩახლეჩილის ხმით

რამდენჯერ დაუმღერია.

მაგრამ შენს დიად გულს და თვალს

მკაცრად რომ შეუბღვერია,

გაბრუნებულა, წასულა,

როგორც მაცდური ფერია!