კორეული პოეზიის კლასიკური ფორმიდან – სიჯო…

ძნელია კაცთა შორის გაძლება!

ჰა,ისევ ვტკბები მიწის სურნელით.

მცირე ველი მაქვს და ყრუ ჭალაკი

მე სხვა სიმდიდრის არც ვარ მსურველი.

* * *

ყველაფერი ეს დია ცოტაა,

სამაგიეროდ ვარ უზრუნველი.

კომენტარის დატოვება