„სასამართლო დარბაზში,მოსამართლის დაშაქრულ მორალით აღსავსე სიტყვას როდესაც ვისმენ,საკუთარ თავს ვეკითხები,ნუთუ იმდენად დაავიწყდა საკუთარი ადამიანობა,როგორც მისი სიტყვებიდან ჩანს? ამიტომაც,მისი მოწყალების წინ ყვავილების თაიგულის გვერდით ტუალეტის ქაღალდიც რომ დაედოთ,ეს გაახსენებდა მას,რომ თვითონაც ისეთივე ადამიანია,როგორიც სხვები არიან”.